Zasilanie wzmacniaczy węzłami i filtrami kondensatorowymi

[cin126]

Do czego służą węzły prądowo napięciowe? aby precyzyjne i szeroko pasmowe układy można było przyśpieszać i nie wzbudzały się oraz aby w audio uzyskać czystość obwiedni sygnału i brak tej czystości to są poważne zniekształcenia i szumy. Co to jest filtr kondensatorowy? są to złożone różne kondensatory i połączone bezpośrednio i krótko ze sobą , jako jedna całość z elektrodami +/_. Bezpieczne filtry kondensatorowe nie przekraczają pojemności dla kondensatora elektrolitycznego Cel.=22 000uF, dobrze i wystarczająco jest dać tantalowe kondensatory w sumie na pojemność Ctant.=330uF, ceramiczne kondensatory mają w sumie 3uF. Taki filtr kondensatorowy daje się na wyjściu stabilizowanego zasilacza jako tzw. filtr wyjściowy. Tylko wystarczająco prosto można zrobić na elektrodach filtru kondensatorowego węzły prądowo napięciowe i zasilać je stabilizowanym napięciem i z węzłów, w sposób prądowo napięciowy, zasilać wszystkie plusy i minusy układu wzmacniaczy, a nawet i samego zasilacza. Robiąc wzmacniacz na duży prąd dobiera się ilość kondensatorów i na duże napięcie, dla ich małej rezystancji wewnętrznej, czyli wtedy kondensatory mają dużą wydajność prądową na duże impulsy prądowe ich pracy. To jest wszystko co można w teorii krótko zapisać. Co to są węzły prądowo napięciowe? najogólniej jest to logicznie i precyzyjnie wyprowadzenie licznych elektrod aby dla węzła, jak to w szkole w uproszczeniu uczą mającego ten sam potencjał (dotyczy to prostego przypadku w obliczeniach potencjałów a nie czystości dynamicznej potencjałów), jednak zastosować technikę różnych potencjałów i nawet na małej powierzchni węzła. Co jest istotą takiego postępowania? najogólniej w węzłach prądowo napięciowych w sposób zły nie intermodulują się liczne wyprowadzenia elektrod i dzięki temu układy o dużym wzmocnieniu i prądzie nie wzbudzają się, bo nie mają do tego tyle złej siły z intermodulacji, czyli takie zakłócenia mają o wiele mniejszy potencjał i dodatkowo filtr kondensatorowy dynamicznie i krótko zwiera zakłócenia(riple) wynikłe z zasilania i pracy układu wzmacniacza. Praktyka techniki węzłowej to precyzja i logika. Cechą węzła jest pionowy i krótki grzbiet elektrod jego zasilania i pobierania prądu i zasilania głównego kondensatora elektrolitycznego i z nim związane są poziomy wyprowadzeń różnych elektrod. Najciekawsze są wyprowadzenia napięciowe dzielnika rezystancyjnego wzorca napięcia pod elektrodą kondensatora elektrolitycznego i w około tej elektrody są liczne wyprowadzenia napięciowe, które w bliskim sąsiedztwie mają ten sam precyzyjny potencjał ale nie przekraczają swojego miejsca zamocowania ze względu na przeznaczony do tego poziom w wysokości grzbietu i szerokości w swoim poziomie. Na grzbiecie zasilanie węzła jest zaraz nad elektrodą kondensatora elektrolitycznego a zaraz nad elektrodą zasilania węzła jest główne wyprowadzenie prądowe i taki sposób nie dopuszcza wektorami prądów wchodzących i wychodzących wnikać w głąb masy węzła i wszystko co prądowe dzieje się w bliskiej odległości od siebie, czyli powierzchniowo na małej rezystancji. Pionowy grzbiet nie pozwala na boki zasilać elektrody głównoprądowe i przez to wyprowadzenia napięciowe nie są zakłócane potencjałem. Podałem prostą i wystarczającą technikę stosowania węzłów dla elektrod kondensatora elektrolitycznego i bardziej precyzyjną technikę z zastosowaniem płytki węzłowej i do tego podałem węzłowy układ zasilaczy symetrycznych, który zasila głównie same zasilacze ale miejsce dla elektrod wzorca napięcia można powiększyć i wlutować liczne i cienkie napięciowe druciki d=0.15mm, a więcej elektrod średnio prądowych można zrobić w pobliżu głównego wyprowadzenia prądowego, natomiast elektrody o charakterze prądowo napięciowym mają swoje miejsce zaraz na wspólnej granicy elektrody kondensatora elektrolitycznego i granicy wyprowadzeń napięciowych z elektrodą wzorca napięcia i rozlegle nie zajmują miejsca na boki grzbietu węzła. Można zastosować wyprowadzenia mało średnio prądowe na granicy poziomu zasilania kondensatora elektrolitycznego. Wszystko to jest precyzja licznych wyprowadzeń na węźle o średnicy f=9mmCu i dlatego duże znaczenie mają cienkie druciki w emalii i na końcu cynowane i swoich właściwych do tego otworach węzła zalutowane, lub owinięte na druciku f=0.65m i przylutowanym we właściwym miejscu. Najprostszej wersji, dla zasilania na elektrodach kondensatora elektrolitycznego, węzeł zrobiony jest z kółek z drutu f=3mm owiniętego na takiej samej średnicy drutu i oczywiście to wszystko jest zalutowane.